Ο Φαραώ Ραμσής ΙΙ και οι ιστορίες των νυχιών

Η μούμια της παραπάνω φωτογραφίας ανήκει σίγουρα στις πιο διάσημες μούμιες του κόσμου διότι ανήκει στον Φαραώ της Αιγύπτου Ραμσή ΙΙ. Ο Φαραώ Ραμσής ΙΙ πέθανε το 1213π.Χ.
Χάρις τους δεινούς Αιγυπτίους ταριχευτές, το σώμα του Ραμσή μας έδωσε πολύτιμες πληροφορίες, μεταξύ των οποίων βρίσκονται και κοσμετολογικού τύπου πληροφορίες.

Η γυναίκα της φωτογραφίας που χτυπάει με τα νύχια της το τζάμι που προστατεύει τον Ραμσή, ίσως να μη γνωρίζει ότι με βάση την εξέταση που έγινε βρέθηκε ότι η υγεία του Φαραώ ήταν σε πολύ καλή κατάσταση για την ηλικία του. Εκείνο που είναι όμως εντυπωσιακό, είναι η κατάσταση των νυχιών του που είναι αρκετά μακριά. Εκείνοι που σύλησαν τον τάφο του, πίστεψαν ότι πρόκειται για μια μορφή κατάρας, έτοιμης να τους κατασπαράξει.Ο μύθος δεν άργησε να πλαστεί: Τα νύχια του ανθρώπου εξακολουθούν να μεγαλώνουν για κάποιο διάστημα μετά το θάνατό του.

Αρκετοί Φαρμακοποιοί ακούν καθημερινά τέτοιες ιστορίες τόσο από τους ηλικιωμένους όσο και από τους αμόρφωτους πελάτες τους. Μερικοί πελάτες μάλιστα, που για διάφορους λόγους είναι σχετικοί με τη γνώση της Ανατομίας είχαν μια αληθοφανή θεωρία για την αύξηση αυτή: Η μεταθανάτια συρρίκνωση των μαλακών ιστών γύρω από το νύχι προκαλεί αύξηση των νυχιών.

Η αλήθεια όμως είναι ότι τα νύχια παύουν να αναπτύσσονται μετά το θάνατο. Αυτό αποδείχτηκε με τη βοήθεια του Ραδιοφαρμάκου 3Η – θυμιδίνη. Μετά το θάνατο, τα κύτταρα της μήτρας δεν μπορούν να προσλάβουν το Ραδιοφάρμακο στον πυρήνα τους, επειδή δεν μπορούν να συνθέσουν DNA. Έτσι, η αναπαραγωγή των κυττάρων σταματά, και ο όνυχας παύει να αυξάνεται.

Επειδή όμως στα φαρμακεία δεν είναι δυνατόν να χορηγούμε ραδιοφάρμακα στους πελάτες μας για να τους εξηγούμε ότι τα κύτταρα των νυχιών τους έχουν ακόμη πολλά χρόνια για να ζήσουν, είναι καλύτερα να μεταφέρει ο φαρμακοποιός μια τέτοια κουβέντα προς την κατεύθυνση της ζωής, που σημαίνει υγεία και ομορφιά.


Εάν πραγματικά πιστεύετε ότι όλα στη ζωή είναι μια ματαιότητα, δεν χρειάζεται ούτε να εξειδικευτείτε στην κοσμετολογία ούτε να διαβάζετε φαρμακολογία. Εάν όμως πιστεύετε ότι μπορείτε να κάνετε αξιόλογα πράγματα στο φαρμακείο σας για να συνεισφέρετε στο «ευ ζην» του πελάτη-ασθενή σας, είναι προτιμητέο να ελέγξετε το χρώμα των νυχιών του (που ενίοτε υποκρύπτει είτε συστηματικά νοσήματα είτε ηλικιακές καταπονήσεις - που όμως διορθώνονται ή επικαλύπτονται) από το να συν-ασχοληθείτε με τον πελάτη σας για το τι θα γίνει με τα νύχια του όταν πεθάνει.

Ο επαγγελματίας φαρμακοποιός γνωρίζει ότι όταν ο πελάτης του θέτει τέτοια συζήτηση, το πρόβλημά του δεν είναι τα νύχια του, αλλά ο μεταφυσικός του φόβος. Και το αντίδοτο του μεταφυσικού φόβου είναι η ενίσχυση της ζωής, και μάλιστα της καλής ζωής.

Ας αφήσουμε άλλους να μιλάνε για θάνατο. Το επάγγελμα του φαρμακοποιού και ο χώρος του φαρμακείου είναι συνυφασμένα μόνο με την (καλή) ζωή. Αλήθεια, υπάρχει κανείς στον υπαρκτό κόσμο που να γνωρίζει την μαθηματική εξίσωση που μας βρίσκει το πότε ακριβώς θα πεθάνουμε; Μην προσπαθείτε να λύνετε τέτοιες εξισώσεις με τον πελάτη σας γιατί πραγματικά δεν είναι δική σας δουλειά αυτή. Ανήκει σε Άλλον…..