24/7/09

γι αυτούς που φεύγουν



Αρκετά προβληματιστήκαμε! Πάρτε τα κουβαδάκια σας και χαρείτε ολίγες μέρες διακοπών. Το Ιστολόγιο του φαρμάκου που έχει αισίως κλήσει 6 μήνες ζωής, σας ευχεται να περάσετε ενα καλό καλοκαίρι και να ξεκουραστείτε.



Τή φωτογραφία μου την έστειλε ο φίλος αναγνώστης Ηλιογράφος τον οποίο και ευχαριστώ θερμά. Οσοι δεν τα καταφέρετε, περάστε μια βόλτα απο την ιστοσελίδα του είναι ακρως απολαυστική.



Α! Και να έρθετε όλοι πίσω, και καλύτεροι, δυνατότεροι και πιο ευτυχισμένοι.






22/7/09

Ο κατα φαντασίαν ασθενής του Μπέζου


Πριν σας γράψω το παραμικρό θα ήθελα να κάνω τις απαραίτητες δηλώσεις:
  • Δεν γνωρίζω τον κύριο Μπέζο προσωπικά ουτε και κάποιον απο τους επαγγελματίες ή τους ατζέντες με τους οποίους συνεργάζεται.


  • Δεν είμαι κριτικός βιβλίων, θεατρικών παραστάσεων και κινηματογραφικών ταινιών


  • Δεν ασχολούμαι με διαφημίσεις των παραπάνω


  • Είμαι πολύ "μικρός" για να κρίνω τον Μολιέρο


Πάμε τώρα στο ζουμί:Επειδή όπως έχετε καταλάβει ασχολούμαι πολύ με την ιστορία του φαρμάκου, εχω στην βιβλιοθήκη μου τον "κατα φαντασίαν ασθενή του Μολιέρου.

Θεωρω το έργο εξαιρετικό. Ο Μολιέρος καυτηριάζει τη στάση των ιατρών της εποχής του, αλλά και των ασθενών της εποχής του, θέτοντας ένα ζήτημα εαν αξίζει ο ασθενής να συμμορφώνεται στις εντολές του ιατρού του. Βάζει ένα δευτερο ζήτημα για τους φαρμακοποιούς οι οποίοι είναι οι "τυπικοί συννένοχοι" της εντολής του ιατρού, αποκομίζοντας άμεσσο ώφελος απο τη συνταγογράφηση του.

Κοιτώντας το έργο απο μια σύγχρονη επιστημονικη σκοπιά θα έβγαζε κανείς με μια πρώτη ματιά το επιπόλαιο συμπέρασμα ότι ο Μολλιέρος ήταν άδικος ως προς τη στάση του απένναντι στους υγειονομικούς επιστήμονες. Και τούτο γιατί διαβάζοντας το έργο βλέπουμε πόσο χλευάζει τις αγωγές των ιατρών της εποχής οι οποίες συνίσταντο στην χορήγηση.....κλίσματος δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν. Κι εκεί που δεν επιανε το κλύσμα επιανε η αφαίμαξη. Προσπαθώντας να υπερασπιστώ τις επιστήμες της υγείας θα μπορούσα να πώ ότι αυτά ήξεραν οι άνθρωποι αυτά έπραταν, κι αυτά χορηγούσαν. Εαν ο Μολλιέρος ζούσε σήμερα, σίγουρα δεν θα έγραφε αυτά τα πράγματα διότι η Φαρμακευτική και η Ιατρική έχουν κάνει αλματώδη πρόοδο. Ετσι θα ευλογούσα τα γένια μου και θα φύλαγα τα ρούχα μου για να μου μείνουν τα μισά.

Πόσο λάθος έχει η σκέψη μου αυτή.....Διαβάζοντας το έργο πιο προσεκτικά θα παρατηρήσει κανείς ότι δεν έχει σημασία η αγωγή που λαμβάνει ο ασθενής (ούτως ή άλλως κατα το Μολλιέρο άχρηστη είναι) αλλά το πόσο ανθρωπος είναι ο υγειονομικός επιστήμονας. Με αλλα λόγια ο Μολλιέρος εξετάζει το εαν πραγματικα ο ιατρός και ο φαρμακοποιός αγαπάνε το συνάνθρωπο τους, το δείχνουν έμπρακτα σε αυτόν και ενδιαφέρονται πραγματικά για την ίαση της νόσου του. Και ο Μολλιέρος μας λέει ότι κανείς τους δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για τον ασθενή. Για του λόγου το αληθές σας παραπέμπω στο κείμενο:



......δουλειά σας είναι να παίρνετε την πρηρωμή σας και να τους γράφετε φάρμακα....Εμεις είμαστε απλώς υποχρεωμένοι να νοσηλεύουμε τους ασθενείς εντός των τύπων....


Οχι δεν θα το κάνω μελό. Ο καθένας ξέρει πως θα έπρεπε να γίνεται η δουλεια του υγειονομικού επιστήμονα με τρόπο ηθικό, δεν θέλω να επαναλάβω σωστά πράγματα μεν, χιλιοειπωμένα, και για πολιτικούς λόγους μη πραγματοποιήσημα. Θέλω να σταθώ στη στάση του ασθενή. Ο οποίος ανακουφιζόταν με το να συμμορφώνεται στις εντολές κάποιου που τον επεισε ότι δήθεν νοιάζεται γι αυτόν. Και ο ήρωας του Μολλιέρου είχε τόση ανάγκη να νοιαστεί κάποιος γι αυτόν, που έγινε αρρωστος χωρίς να πάσχει απο κάποια νόσο: Εγινε ένας κατα φαντασίαν ασθενής. Και η συμμόρφωση του στις εντολές του αυταρχικού αφέντη-θεράποντα γιατρού του ήταν η καθημερινή του πίστη και προσευχή. Η κόλαση του φαινόταν πιο ευκολο ταξίδι απο τη μη συμμόρφωση.
Ο Μολιέρος-δεν ξέρω εαν το είχε συλλάβει-έδωσε στο έργο αυτό τη διαφορά μεταξύ της νόσου της ασθένειας και της αρρώστιας:
  • νόσος είναι η στατιστικά υψηλή αποκλιση απο το φυσιολογικό όπως πιστοποιείται μέσα απο κλινικές και εργαστηριακές εξετάσεις
  • ασθένεια είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος τη νόσο του
  • αρρώστεια είναι η ασθένεια που δεν προκαλεί συμπτώματα με την προυπόθεση ότι ο ασθενής λαμβάνει συνέχεια τα φάρμακα του συμμορφούμενος στις εντολές του ιατρού.

Κι αν υπάρχει λάθος; Εαν η διάγνωση είναι λάθος; εαν το φάρμακο είναι λάθος;Εαν η επιστήμη του σήμερα είναι ένα λάθος; Κι αν όλα αυτά είναι λάθη γιατί ο ασθενής φαίνεταιο να πηγαίνει καλύτερα; Εκεί ο Μολλιέρος συνάντησε -κατά λάθος-το placebo!Εκεί ομως που ο Μολλιέρος σίγουρα δεν έκανε λάθος είναι στο ερώτημα που θέτει : Ο υγειονομοκός επιστήμονας αγαπάει τον άνθρωπο ή το κέρδος απο τη δουλειά του; Ετσι, θέτει τα θεμελια της διαφοράς μεταξύ το σκοπου του υγειονομικού επαγγέλματος (η προσφορα στον άνθρωπο μέσω της θεραπείας των πραγματικών του νόσων και της διαχείρησης της ασθένειας του) απο το στόχο του επαγγέλματος που είναι ο βιοπορισμός.

Το εργο αυτό είχα την ευακαιρία να το δώ στο Ηρώδειο απο το κο Μπέζο και την παρέα του. Εχω μόνο τούτο να του πώ:

Σ Υ Γ Χ Α Ρ Η Τ Η Ρ ΙΑ !!!!!!!

Και τούτο για τους ακόλουθους λόγους:

  • Πειραξε το κείμενο του 1600 κάτι όσο έπρεπε για να το κάνει σύγχρονο χωρίς να φτάσει στις γελιοτητες που γίνονται με τον Αριστοφάνη. Μεχρι και ομοιοπαθητική έβαλε μέσα!
  • Υποδήθηκε εκπληκτικά το ρόλο του, όπως και όλοι οι υπόλοιποι ηθοποιοί
  • απόδωσε τις έννοιες όπως έπρεπε έτσι που να γίνουν κατανοητές και να προκαλέσουν αφθονο μεν διδακτικου χαρακτήρα δε γέλιο σε όλους

Εαν υπάρχει κάτι που δεν με ξετρέλανε αυτό είναι τα σκηνικά. Ισως όμως αυτό να ισχύει επειδή......(νομίζω ότι) δεν είμαι (ακόμα)........ άρρωστος!!!!!!

Σας συστήνω ανεπιφύλακτα να δείτε την παράσταση!!!!!

17/7/09

Ετσι κάνουν όλες




Σας έγραφα το χειμώνα για την Ιστορία της εικονικής θεραπείας, την Ιστορία του Placebo. Εαν θελετε να ξαναδιαβάσετε την ανάρτηση αυτή κάντε μια βόλτα στο http://emitak.blogspot.com/2009/03/placebo.html. Σήμερα λέω να δούμε μουσικά το θέμα. Σας αρέσουν οι όπερες; Είται μου απαντήσετε ναι, είται μου απαντήσετε όχι, σας προτείνω, εαν σας αρέσει η ιστορία του φαρμάκου να δείτε την Οπερα του Μότσαρτ Cosi fan tutte (Ετσι κάνουν όλες). Οχι! Μη με βάλετε να σας γράψω ότι ο Μότσαρτ΄ήταν μια μουσική ιδιοφυία η οποία κλπ κλπ. Δεν είμαι ειδικός στις όπερες. Εκείνο που ξέρω, είναι ότι ο Μότσαρτ είχε ένα φίλο τον Dr Messmer που επαγγέλετο .......μαγνητιστής. Είχε την ιδιότητα δηλαδή, να πλησιάζει ένα μαγνήτη στον ασθενή και με τον τρόπο αυτό να το θεραπευει απο πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν! Ηταν τέτοια η επιρροή του Messmer στον Mozart, που στην όπερα αυτή βάζει τους μαγνητιστές να θεραπεύουν! Παρακολουθήστε την πλοκή των γεγονότων στο πρώτο μέρος της όπερας, πριν φτάσουμε στο "ψητό":


........Σε ένα καφενείο της Νάπολης δύο νεαροί αξιωματικοί, ο Γκουλιέλμο και ο Φερράντο, περηφανεύονται για την ομορφιά και την αφοσίωση των αγαπημένων τους, Φιορντιλίτζι και Ντοραμπέλλα . Ο Ντον Αλφόνσο, ένας γερο-φιλόσοφος, διαφωνεί μαζί τους και ισχυρίζεται με βεβαιότητα πως η πίστη των γυναικών είναι ανύπαρκτη. Την παρομοιάζει με φοίνικα. Το πουλί που όλοι γνωρίζουν πως υπάρχει, αλλά κανείς ποτέ δεν έχει δει . Η συζήτηση των ανδρών καταλήγει σε φιλονικία και ο Ντον Αλφόνσο τους προκαλεί να βάλουν στοίχημα για εκατό τσεκίνια πως αν κάνουν ό,τι τους πει, θα τους αποδείξει μέσα σε μία μόνο ημέρα ότι οι αγαπημένες τους είναι σαν όλες τις άλλες γυναίκες. Οι δύο νεαροί δέχονται πρόθυμα τους όρους. Σίγουροι για τη νίκη τους φαντάζονται ήδη πώς θα ξοδέψουν τα χρήματα που θα κερδίσουν .


Η Φιορντιλίτζι και η Ντοραμπέλλα, αδελφές από τη Φερράρα, περιμένουν σε έναν παραθαλάσσιο κήπο τους αγαπημένους τους. Κοιτάζουν με λατρεία τα πορτρέτα τους στα μενταγιόν που κρέμονται από το λαιμό τους . Εκφράζουν τον έρωτά τους και γεμάτες ευτυχία ελπίζουν πως σύντομα θα παντρευτούν.


Το σχέδιο του Ντον Αλφόνσο μπαίνει σε εφαρμογή με τα άσχημα νέα που φέρνει στις δύο αδελφές: οι νεαροί αξιωματικοί κλήθηκαν να πολεμήσουν και πρέπει να φύγουν αμέσως . Ο Γκουλιέλμο και ο Φερράντο καταφτάνουν περίλυποι, φορώντας στολές εκστρατείας . Ένα πλοίο φτάνει στην ακτή για να παραλάβει τους στρατιώτες. Καθώς οι ερωτευμένοι αποχαιρετούν ο ένας τον άλλο, ο Ντον Αλφόνσο τους παροτρύνει να βιαστούν. Οι άντρες επιβιβάζονται και οι γυναίκες τους παρακαλούν να τους γράφουν κάθε μέρα, ενώ ο Ντον Αλφόνσο με δυσκολία κρατάει τα γέλια του




Η Ντοραμπέλλα, η Φιορντιλίτζι και ο Ντον Αλφόνσο βλέπουν το πλοίο να απομακρύνεται και τους εύχονται καλό ταξίδι . Μένοντας μόνος, ο Ντον Αλφόνσο δείχνει ευχαριστημένος από την εξέλιξη των γεγονότων και λυπάται τους άντρες για την εμπιστοσύνη τους στον έρωτα των γυναικών.



Η Ντεσπίνα, καμαριέρα των δύο κοριτσιών, κάνει παράπονα για τη δουλειά της ενώ μεταφέρει το δίσκο με το πρωινό στο δωμάτιό τους. Τη στιγμή που ανακοινώνει στις κυρίες της πως το πρωινό είναι έτοιμο, εκείνες ορμούν μέσα, απελπισμένες για την επιστράτευση των μνηστήρων τους. Η Ντοραμπέλλα περιγράφει τον πόνο της ενώ η Ντεσπίνα ατάραχη, τις συμβουλεύει να βρουν σύντομα άλλους, παρά να πεθάνουν από στεναχώρια. Εκφράζει με ξενοιασιά τη δική της φιλοσοφία για τον έρωτα, πως άλλωστε και οι άντρες τα ίδια κάνουν .




Ο Ντον Αλφόσνο καταστρώνει το επόμενο στάδιο του σχεδίου του, βάζοντας και τη Ντεσπίνα στο παιχνίδι. Εκείνη δέχεται με χαρά αφού πρόκειται να αμειφθεί. Της ζητά να παρουσιάσει στις κυρίες της δύο νέους, στην ουσία τον Γκουλιέλμο και το Φερράντο μεταμφιεσμένους, με σκοπό να τις ‘’παρηγορήσουν’’. Οι άντρες μπαίνουν μεταμφιεσμένοι με στολές Αλβανών ευγενών. Ο Ντον Αλφόνσο τους συστήνει στην Ντεσπίνα που δεν τους αναγνωρίζει και σε λίγο καταφτάνουν η Ντοραμπέλλα και η Φιορντιλίτζι ενοχλημένες από τη φασαρία . Οι ξένοι εκφράζουν τον έρωτά τους για τις κοπέλες, φλερτάροντας ο καθένας την αρραβωνιαστικιά του άλλου, σύμφωνα με τις οδηγίες του Ντον Αλφόνσο. Εκείνες όμως, πολύ ενοχλημένες από την παρουσία τους, τους διώχνουν και η Φιορντιλίτζι παρομοιάζει την πίστη της με βράχο σε φουρτούνα . Παρόλο που ο Ντον Αλφόνσο τις παρακαλεί να φερθούν στους νέους με επιείκεια λέγοντας πως είναι φίλοι του, οι αδελφές ακλόνητες, παραμένουν πιστές στους απόντες μνηστήρες τους. Ο Γκουλιέλμο ικετεύει για λίγη σημασία αλλά εκείνες φεύγουν. Οι άντρες είναι ενθουσιασμένοι από την αντίδραση των αγαπημένων τους και θεωρούν πως έχουν κερδίσει το στοίχημα, αλλά ο Ντον Αλφόνσο τους θυμίζει πως ακόμη η μέρα δεν τελείωσε Ο Φερράντο εκφράζει το πάθος του για την Ντοραμπέλλα ακόμη μια φορά και αποχωρούν περιμένοντας νέες οδηγίες από τον Ντον Αλφόνσο.


Η Φιορντιλίτζι και η Ντοραμπέλλα θρηνούν στον κήπο τη μοίρα τους. Ξαφνικά εισβάλουν οι δύο "ξένοι" τρικλίζοντας. Απειλούν πως θα δώσουν τέλος στη ζωή τους αν οι νεαρές εξακολουθήσουν να αρνούνται τον έρωτά τους. Προσποιούνται πως πίνουν από ένα μπουκαλάκι αρσενικό και σωριάζονται μπροστά τους. Η Ντεσπίνα και ο Ντον Αλφόσνο τρέχουν να βρουν γιατρό, ενώ οι αδελφές αρχίζουν σιγά - σιγά να συγκινούνται. Η Ντεσπίνα ξαναμπαίνει, μεταμφιεσμένη σε γιατρό. Προσποιείται πως δίνει ζωή στους ετοιμοθάνατους χρησιμοποιώντας ένα μαγνήτη. Οι άντρες ανακτούν τις αισθήσεις τους και ζητούν ένα φιλί για να θεραπευτούν.






Καθώς η Φιορντιλίτζι και η Ντοραμπέλλα συγκινούνται από τα ερωτόλογα, οι δύο νέοι αρχίζουν πια να ανησυχούν για την πίστη των αγαπημένων τους.



Αυτή τη σκηνή με τους μαγνητιστές να τη θυμάστε. Γιατί στην προεπαναστατική Γαλλία, οι φίλοι του Messmer είχαν κλέψει λεφτά απο κόσμο και κοσμάκη με τις τσαρλατάνικες θεωρίες τους. Γρήγορα οι ψύθιροι έφτασαν στα αυτιά του Λουδοβίκου 16ου ο οποίος ουτως ή άλλως μάλλον είχε μυριστεί ότι έρχεται...μπαρούτι, και σε μια προσπάθεια να δείξει στο πόπολο ότι το αφουκράζεται, εφτιαξε μια επιτροπή τριμελή για να επιλυθεί του ζητήματος. Η επιτροπή αυτή είχε την εξής σύσταση:


Πρόεδρος : Βενιαμίν Φραγκλίνος, φυσικός, πρέσβης της Αμερικής στη Γαλλία

Αντιπρόεδρος : Αντουάν Λαβουαζιέ, χημικός, γενικός έφορος του ταμείου του κράτους

Γραμματέας: Φρανσουα Γκυλοτίν, ιατρός, εφευρέτης της συσκευής αποκεφαλισμού


Η επιτροπή μάζεψε καμμια πεντακοσαριά ασθενείς στους οποίους εδεσε τα μάτια στο δάσος του Φωντενεμπλώ, για να μη βλέπουν. Στους μισούς απο αυτούς ο ερευνητής πλησίαζε τα χέρια του στον ασθενή, ενω στους άλλους μισους πλησίασε ενα μαγνήτη. Με άλλα λόγια, εγινε μια κλινική μελέτη με απλή τυφλή τεχνική.


Οπως φαντάζεστε, δεν υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά αναμεσα στις δυο ομάδες. Οταν ο βασιλιάς κάλεσε τον Φραγκλίνο να του ανακοινώσει τα αποτελέσματα της μελέτης, ο Φραγκλίνος είπε τότε την παροιμιώδη φράση :


My lord, it is only Placebo!


Εκτοτε η λέξη placebo έγινε συνωνυμο της εικονικής θεραπείας. Οι μουσικόφιλοι της ιστοσελίδας θα με ρωτήσετε τι απέγινε με την όπερα του Mozart που πολύ πιθανόν γράφτηκε για να υποστηριχθεί ο φίλος του ο Messmer. Στην αρχή είχε χλιαρή υποδοχή. Πολύ μετα το θάνατο του, και κυρίως όμως στον 20ο αιώνα πήρε τη θέση που της αξίζει. Δυστυχώς όμως, τωρα τελευταία έχει αρχίσει και παραποιείται. Πολλοί απο αυτούς που την "ανεβάζουν" μη γνωρίζοντας την ιστορία των μαγνητιστών ή σε μια προσπάθεια τους να εκσυγχρονήσουν το νόημα της όπερας, αντικαθιστούν τους μαγνήτες με μια δηθεν σύγχρονη Ιατρική συσκευή. Να και μια φωτογραφία για την απόδειξη του αληθούς.



Οπότε εαν θέλετε να αγοράσετε το έργο αυτό για να το έχετε στη συλλογή σας, να προσέχετε τις...generic εκτελέσεις της!

14/7/09

Το υπακτικό της Μυκόνου



Ο Ηλίας Ψ., 53 αποτελεί αναμφισβήτητα μια τηλεοπτική persona. Δαπανά ατελείωτες ώρες τόσο στα στούντιο όσο και στις δημόσιες σχέσεις του. Με τους γιατρούς δεν τα πάει καλά, εκτός κι αν πρόκειται για τον πλαστικό χειρουργό του. Για όλους τους άλλους έχει μια μόνιμη απάντηση: Γυμναστική, υγιεινή διατροφή, και party στη Μύκονο.

Το τελευταίο διάστημα ο Ηλίας «δεν ένιωθε καλά». Άρχισε να βαριέται το γυμναστήριο γιατί κουραζόταν εύκολα. Σαν να ψιλοπάχυνε κιόλας. Άρχισε να κάνει γκάφες μπροστά στον τηλεοπτικό φακό γιατί ξέχναγε εύκολα. Τα μάτια του ήταν μόνιμα πρησμένα . Το δέρμα του ήταν ξηρό. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά τον έπιασε ….δυσκοιλιότητα! Για το αίσθημα κόπωσης που έφτανε στο σημείο να τον κάνει να γέρνει το κεφάλι και να συσπά νευρικά τα βλέφαρά του ήθελε να επισκεφτεί τον ιατρό του αλλά οι καταραμένοι παπαράτσι βρίσκονταν παντού. Έτσι, έστειλε «το παιδί για όλες τις δουλειές» να του φέρει από το φαρμακείο «κάτι για τη δυσκοιλιότητα, και κάτι για την αφηρημάδα»

Ο φαρμακοποιός αυτός όμως είχε την εξής ιδιαιτερότητα. Δεν χορηγούσε ποτέ φάρμακα και συμβουλές για λογαριασμό τρίτων. Και επειδή του Ηλία του αρέσουν οι «ζόρικοι» αποφάσισε να επισκεφθεί ο ίδιος τον ιδιόρρυθμο αυτό φαρμακοποιό. Του τα είπε όλα και του έταξε τα πάντα για ένα Dulcolax® Για τα υπόλοιπα θα μιλούσε με τον ψυχαναλυτή του. Ας του έβρισκε κάποιος λύση στη δυσκοιλιότητα του!

Ο φαρμακοποιός τον άκουσε πολύ προσεκτικά, και του πρότεινε την καλύτερη λύση: Να αφήσει τα υπακτικά, και να κάνει ένα party στη Μύκονο στο οποίο θα προσκαλέσει τον ενδοκρινολόγο του νησιού. Μόνο αυτός θα κάνει τον Ηλία να του φύγει η δυσκοιλιότητα. Με ποιο τρόπο;



Απάντηση


Ο κύριος Ηλίας Ψ. εμφανίζει τα κλασσικά συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού. Στους ασθενείς αυτούς, όπως και στους ασθενείς με υπερπαραθυρεοειδισμό, η έντονη δυσκοιλιότητα αποτελεί ένα από τα κυρίαρχα συμπτώματα. Το πρώτο πράγμα λοιπόν που θα έκανε ο ενδοκρινολόγος είναι να χορηγήσει στον ασθενή ορμόνες του θυρεοειδή μετά απο τις κατάλληλες εργαστηριακές εξετάσεις.
Ο ρόλος του φαρμακοποιού είναι τεράστιος όχι μόνο στην άμεση ανακούφιση, αλλά και στην έγκαιρη αποφυγή της απόκρυψης (masking) των συμπτωμάτων. Για το λόγο αυτό να ρωτάτε πάντα τον πελάτη σας εάν το φάρμακο που σας ζητά να του χορηγήσετε απευθύνεται στον ίδιο ή σε κάποιον άλλον. Θα ήταν καλό να μη χορηγείτε φάρμακα…υπέρ τρίτων.

9/7/09

Φέρτε μου ενα καρδιολόγο, να μου αλλάξει την καρδιά


Η αξέχαστη τραγουδίστρια Βούλα Πάλλα (1929-1980) τραγούδησε έντεχνο, λαϊκό και δημοτικό τραγούδι. Πολλά τραγούδια της έγιναν μεγάλες επιτυχίες και αγαπήθηκαν από το κοινό. Τη μεγαλύτερη επιτυχία τη γνώρισε όταν τραγούδησε με ελληνικούς στίχους ινδικά τραγούδια του Bollywood, της Ινδικής κινηματογραφικής βιομηχανίας που άνθισε στη Βομβάη. Οι ταινίες αυτές χαρακτηρίζονται από λεπτομερή απεικόνιση της καθημερινής ζωής με τραγούδια, πολλά από τα οποία αποδόθηκαν στα ελληνικά, από τη Βούλα.


Ένα από αυτά τα τραγούδια, το φέρτε μου έναν καρδιολόγο, να μου αλλάξει την καρδιά, σιγοψιθύριζε η Ευαγγελία Γ., 55 χρονών, ταξιθέτρια, στο φαρμακοποιό της κάθε φορά που της εκτελούσε τη συνταγή του γιατρού της με Digoxin®


Το τελευταίο διάστημα η Ευαγγελία το παράκανε στο τραγούδι όταν έμπαινε στο φαρμακείο. Κοιτούσε το φαρμακοποιό και του τραγουδούσε με νόημα. Κάποια στιγμή ο φαρμακοποιός που γνώριζε ότι η Βαγγελιώ ήταν μια ήσυχη γυναίκα, και η εμμονή της να τραγουδάει το συγκεκριμένο τραγούδι δεν ήταν και τόσο…αναμενόμενη, την ρώτησε εάν όλα πάνε καλά.

-Σκέφτομαι να αλλάξω καρδιολόγο. Έχεις κανέναν καλό να μου προτείνεις; Γιατί το φάρμακο που μου έγραψε, το Digoxin®, δεν με «πιάνει». Έχω βαρεθεί να ασχολούμαι όλη τη μέρα με την καρδιά μου και την κοιλιά μου. Αυτά τα πίτουρα του διαιτολόγου με κάνουν «αλοιφή» . Τα παίρνω όμως μαζί με το χάπι μου γιατί φοβάμαι μήπως μου πειράξει το στομάχι.
Και τότε, ο φαρμακοποιός εν ψυχρώ της απάντησε: Κυρία Ευαγγελία μου, σας συνιστώ δυο πράγματα. Να συνεχίσετε να παίρνετε το φάρμακο σας, και να πείτε του διαιτολόγου σας ένα άλλο τραγούδι της Βούλλας Πάλλα: Το καρδιά μου καημένη πως βαστάς και δεν ραγίζεις με αυτά που μου συνιστά ο διαιτολόγος. Για να μην του πείτε κατάμουτρα ότι θα έπρεπε να γνωρίζει ότι όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες!!!

Γιατί ο φαρμακοποιός ανακατεύτηκε με τα πίτουρα και όχι με το τραγούδι της Βούλας Πάλλα; Δεν φοβήθηκε μήπως τον φάνε κι αυτόν οι κότες;
Πριν απαντήσετε πατήστε εδώ:




Απάντηση

Ο φαρμακοποιός γνώριζε ότι η ταυτόχρονη λήψη διγοξίνης με τροφή πλούσια σε φυτικές ίνες μπορεί να οδηγήσει σε ελάττωση της απορρόφησης, γεγονός που προκαλεί ελάττωση των επιπέδων της στο αίμα. Έτσι, η καρδιοπαθής Ευαγγελία ήταν αρρύθμιστη. Ακόμα και σε «απλές παθήσεις» όπως το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου, ο κάθε ασθενής αποτελεί μια διαφορετική περίπτωση αντιμετώπισης. Γι αυτό Και οι λειτουργοί της υγείας θα πρέπει να μη φοβούνται να ανακατευτούν ακόμα και με τα φαινομενικά «αθώα» πίτουρα…..

6/7/09

Στέλνοντας ένα δούρειο Ιππο στον Καρκίνο



Αυστραλοί ερευνητές ανέπτυξαν μια νέα θεραπεία για τον καρκίνο που λειτουργεί περίπου όπως ο μυθικός δούρειος ίππος. Η νέα θεραπεία χρησιμοποιεί βακτηριδιακά διαφοροποιημένα νανοκύτταρα που εισέρχονται στον όγκο και τον απενεργοποιούν ώστε ακολούθως να εισβάλει στον όγκο ένα δεύτερο κύμα νανο -κυττάρων που τον καταστρέφει με χημειοθεραπεία.

Η θεραπεία "Δούρειος Ίππος" έχει τη δυνατότητα να στοχεύσει κατευθείαν στα καρκινικά κύτταρα με φάρμακα χημειοθεραπείας, διαφέροντας σ' αυτό το σημείο από τις υπάρχουσες θεραπείες οι οποίες επιτίθενται εξίσου σε καρκινικά και υγιή κύτταρα του οργανισμού.

Η Dr. Jennifer MacDiarmid και ο Dr. Himanshu Bramhbhat, ιδρυτές της εταιρείας EnGenelC Pty, που ανέπτυξε τη νέα αυτή μέθοδο καταπολέμησης του καρκίνου, δήλωσαν πως έχουν καταφέρει να πετύχουν 100% βιωσιμότητα σε ποντίκια με ανθρώπινα καρκινικά κύτταρα μέσα στα τελευταία δύο χρόνια.

Οι κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους θα αρχίσουν άμεσα στο Peter MacCullum Cancer Center του Royal Melbourne Hospital και στο Austin του Πανεπιστημίου της Melbourne.

Η θεραπεία που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Nature Biotechnology περιγράφει πως τα νανο-κύτταρα που ονομάζονται EDVs προσαρμόζονται πάνω στον όγκο και ξεκινούν επίθεση. Το πρώτο κύμα νανο-κυττάρων απελευθερώνει μόρια ριβονουκλεϊκού οξέως, το αποκαλούμενο και siRNA, τα οποία σταματούν την παραγωγή πρωτεϊνών που κάνουν το καρκινικό κύτταρο ανθεκτικό στη χημειοθεραπεία. Στη συνέχεια το δεύτερο κύμα νανο-κυττάρων γίνεται δεχτό πλέον από το καρκινικό κύτταρο και το σκοτώνει με χημειοθεραπεία.

"Η ομορφιά στα EDVs είναι πως λειτουργούν ακριβώς σαν τον "Δούρειο Ίππο". Φτάνουν στις "πυλες" του καρκινικού κυττάρου και πάντα τους επιτρέπεται η πρόσβαση μέσα σε αυτό", δήλωσε η Dr. MacDiarmid και πρόσθεσε, "παίζουμε το τυχοδιωκτικό παιχνίδι των καρκινικών κυττάρων επί ίσοις όροις. Βρήκαν τον τρόπο να γίνονται ανθεκτικά στη χημειοθεραπεία κι εμείς βρήκαμε τον τρόπο να κλείσουμε τον "διακόπτη" που δημιούργησαν".

Η δημοσίευση της θεραπείας αναφέρει επιπλέον πως τα νανο-κύτταρα δεν προκάλεσαν παρενέργειες ή θάνατο σε κανένα από τα ποντίκια των κλινικών μελετών παρά τη διαρκή δοσολογία.

"Η θεραπεία μας δεν επηρεάζει τα υγιή κύτταρα και είναι εφαρμόσιμη σε πολλούς από τους συνήθεις τύπους καρκίνου. Η ελπίδα μας είναι πως η καλοήθης φύση των EDVs θα βοηθήσει πολλούς καρκινοπαθείς να συνεχίσουν τη ζωή τους και να μπορούν να λειτουργούν πλήρως χρησιμοποιώντας θεραπεία που δεν θα τους υποχρεώνει να νοσηλευτούν", δήλωσε επ' αυτού
η Dr. MacDiarmid.


πηγή: Proton Newsletter τ.242