1/2/09

φάρμακο και οικολογία: απο τα ... πράσινα άλογα στην πράσινη Φαρμακευτική Χημεία



Καθημερινά εκατομμύρια άρθρα αναφέρονται στη ρύπανση του πλανήτη μας. Το θέμα πουλάει. Καθημερινά επίσης, χιλιάδες bloggers δημοσιεύουν τη διαμαρτυρία τους ενάντια στη μεθόδευση της καταστροφής της βιοποικιλότητας. Καλά κάνουν. Καθημερινά,δεκάδες προσωπικότητες από το χώρο της επιστήμης των γραμμάτων και των τεχνών διαδηλώνουν την αντίθεση τους στην αποτρόπαια επέμβαση του ανθρώπου και του κεφαλαίου σε κάθε έμψυχο και άψυχο συστατικό του πλανήτη μας μετατρέποντας τον σε έναν απέραντο σκουπιδότοπο βλαβερών ουσιών. Είμαι μαζί τους και συνυπογράφω όταν φοράω το καπέλο του απλού πολίτη.
Όταν όμως φοράω το καπέλο του φαρμακοποιού, λυπάμαι, θα σας στεναχωρήσω πιθανά, αλλά θα προσέξω πάρα πολύ τι θα πω και που θα βάλω την υπογραφή μου χωρίς να αλλάξω ούτε μια γραμμή από αυτά που πιστεύω ως απλός πολίτης. Να σας εξηγήσω τι εννοώ:

Ως φαρμακοποιός δεν δίνω κατ' αρχήν ούτε μια δεκάρα τσακιστή για τις γενικόλογες οικολογικές ευαισθησίες. Και τούτο γιατί η φαρμακευτική από τη φύση της είναι η πιο αντιοικολογική επιστήμη! Ξέρετε γιατί; Εάν όχι να σας πω: Η φαρμακευτική και η Ιατρική, σε αντίθεση με τη χημεία, υπάρχουν μόνο και μόνο επειδή ο ανθρώπινος νους ανακάλυψε τη λέξη ασθένεια. Πρόκειται για μια λέξη που η φύση θα χρειαστεί λεξικό για να την καταλάβει. Η φύση καταλαβαίνει μια άλλη λέξη, τη λέξη ισορροπία, και για την ακρίβεια τη λέξη ισορροπία των πληθυσμών. Θα το περιγράψω απλά για τους μη επιστήμονες αναγνώστες του blog: Στη φύση υπάρχει ο άνθρωπος. Υπάρχει όμως και ο στρεπτόκοκκος. Η φύση αποφάσισε να ζήσουν και οι δυο. Μη με ρωτήσετε γιατί. Ποιο κατάλληλοι για την απάντηση αυτή είναι ο ιερέας ή ο βιολόγος φίλος σας. Εκείνο που έχω να σας πω είναι ότι η φύση, αποφάσισε ότι το σπίτι του στρεπτόκοκκου είναι οι βαλβίδες της καρδιάς του ανθρώπου. Εκεί τρέφεται. Έτσι, εαν πεθάνουν όλοι οι άνθρωποι, θα πεθάνει και ο στρεπτόκοκκος Εάν πεθάνουν όλοι οι στρεπτόκκοκκοι, θα υπερπολλαπλασιαστούν οι άνθρωποι. Για να μη συμβεί αυτό, η φύση διατηρεί σε ισορροπία τα δύο είδη, που με τη σειρά τους επηρεάζουν τα άλλα μέλη της τροφικής αλυσίδας. Οποιαδήποτε επίδραση θα διαταράξει αυτήν την ισορροπία.

Τι συγκινητική οικολογική ιστορία! Και τώρα θέλω να μου πείτε τι θα απαντήσετε στο κοριτσάκι ετών 7 που ψήνεται στον πυρετό από την πνευμονία. Να το ανεβάσω ως ψηφοφορία; Πάμε λοιπόν:

Σενάριο Α: Δεν θα του δώσω φάρμακο. Αρκετή ανισορροπία της φύσης έχουμε προκαλέσει.
Σενάριο Β: Θα χορηγήσω στο παιδί αντιβίωση με βάση την διεθνή βιβλιογραφία και τις θέσεις ομοφωνίας

Όσοι απαντήσατε με το σενάριο Α, απλά θα πω ευγενικά άτι δεν είστε πλασμένοι για να γίνετε φαρμακοποιοί ή ιατροί. Εσείς πάλι που απαντήσατε με το σενάριο Β καταλαβαίνετε γιατί οι επιστήμες του φαρμάκου είναι αντιοικολογικές: Γιατί έχουν ως προτεραιότητα τον άνθρωπο και όχι τη φύση. Και τέτοιου είδους διλήμματα όπως αυτό που σας περιέγραψα παραπάνω όσοι φορούν λευκή μπλούζα πρέπει να τα θεωρούν ψευτοδιλήμματα

Θεωρητικά λοιπόν, η κουβέντα θα έπρεπε να είχε τελειώσει εδώ. Ψηφίζουμε άνθρωπο και τελειώσαμε Αλλά δεν έχουν έτσι τα πράγματα. Και τούτο διότι δεν φταίνε ποτέ οι επιστήμες γι αυτό που είναι. Φταίει ο άνθρωπος για τον τρόπο που τις χρησιμοποιεί. Η αντι-οικολογική φαρμακευτική επιστήμη –καράμπα!-μπορεί να συνεισφέρει στη διάσωση του πλανήτη με τρεις τρόπους:

Με τον έλεγχο της κατάχρησης αντιβιοτικών: Με τον τρόπο αυτό δεν δημιουργούνται στη φύση νέα & ανθεκτικά στελέχη μικροβίων που διαταράσσουν την ισορροπία των οικοσυστημάτων και οδηγούν στον φαύλο κύκλο της ανάγκης για δημιουργία ακόμη πιο ισχυρών αντιβιοτικών κ.ο.κ
Με τον έλεγχο της καταστροφής των φαρμάκων : Για παράδειγμα εάν φροντίζαμε να καταστρέψουμε τα αντιβιοτικά αντί να τα πετάξουμε στα σκουπίδια, θα συντελούσαμε στον περιορισμό της εξάπλωσις τους μέσω της τροφικής αλυσίδας
Με τον σχεδιασμό βιο-διασπώμενων φαρμάκων. Φαρμάκων δηλαδή που οι μεταβολίτες τους (που αποβάλλονται με τα κόπρανα και τα ούρα) αποικοδομούνται μόλις βρεθούν στη φύση σε ακίνδυνα για το περιβάλλον μόρια. Πρόκειται για την λεγόμενη πράσινη Φαρμακευτική χημεία.

Έτσι αγαπητοί μου αναγνώστες θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι όπως στα περισσότερα πράγματα στη ζωή, τα θέματα που σχετίζονται με την οικολογία του φαρμάκου δεν είναι της μορφής άσπρο –μαύρο. Εάν είχα φαρμακείο και μου ερχόταν κανένας οικολόγος με κέφι για οικολογοδιάρροια, θα τον έστελνα ευγενικά στο καλό . Εάν όμως κρατούσε στα χέρια του συνταγή ιατρού με κεφαλοσπορίνη, 'οπως για παράδειγμα η κεφακλόρη που βλέπετε στο παραπάνω σχήμα θα του συνιστούσα όταν τελειώσει την αγωγή του να ανοίξει τις κάψουλες που του περίσσεψαν και να τους ρίξει αμμωνία. Γιατί με τον τρόπο αυτό αγαπητοί συνάδελφοι αντι-οικολόγοι φαρμακοποιοί, όπως θυμάστε από την αντι-οικολογική φαρμακευτική σας χημεία ανοίγει ο δακτύλιος της λακτάμης και καταστρέφεται η δομή του αντιβιοτικού (όπως φαίνεται στο σχήμα). Με τον τρόπο αυτό το αντιβιοτικό που θα πετάξει στα σκουπίδια ο «οικολόγος» ασθενής-πελάτης σας δεν θα βλάψει (ή τουλάχιστον δεν θα βλάψει τόσο)τη φύση.